Władcy czasu

Koncepcja podobna jak w poprzednich częściach, ale bez popadania we wtórność. Znowu dwie linie czasowe, tym razem dostajemy w sumie dwie pełnoprawne zagadki kryminalne w jednej książce. Mocną stroną jest dopracowanie szczegółów profilowania. Słabszą trochę przesłodzone wątki przyjacielsko-rodzinne oraz jednowymiarowe postacie kobiece (choć autorka jest przecież kobietą). Wszystko do zaakceptowania, bo mowa o postaciach drugoplanowych, w kryminale, a nie powieści obyczajowej. Intryga jak w poprzednich częściach pracowicie skonstruowana i wielowarstwowa, jakby się zastanowić na trzeźwo jest przekombinowana, ale ogólnie realistyczna i bez głupot. Dobrze się czyta.

Koncepcja podobna jak w poprzednich częściach, ale bez popadania we wtórność. Znowu dwie linie czasowe, tym razem dostajemy w sumie dwie pełnoprawne zagadki kryminalne w jednej książce. Mocną stroną jest dopracowanie szczegółów profilowania. Słabszą trochę przesłodzone wątki przyjacielsko-rodzinne oraz jednowymiarowe postacie kobiece (choć autorka jest przecież kobietą)....

To już ostatnie spotkanie z Krakenem, jego przyjaciółmi i mieszkańcami Victorii. Dla mnie najsłabsza. Podobnie jak w poprzedniej części historie prowadzone były równolegle (współcześnie i w przeszłości). W związku z tym było dużo bohaterów, których czasem trudno było pamiętać. Dobrze się czyta.

To już ostatnie spotkanie z Krakenem, jego przyjaciółmi i mieszkańcami Victorii. Dla mnie najsłabsza. Podobnie jak w poprzedniej części historie prowadzone były równolegle (współcześnie i w przeszłości). W związku z tym było dużo bohaterów, których czasem trudno było pamiętać. Dobrze się czyta.

Ostatnia część trylogii o komisarzu Unai nie przypadła mi do gustu. Historia była ciekawa , fakt , ale jak dla mnie za dużo starożytnych nazwisk , nazw ulic . Łatwo można się pogubić . Historia zapisana w kronice zawładnęła całą powieścią. Zabrakło mi wyjaśnienia kilku wątków , np. przyszłości Alvara i Esti , związku Alby i Krakena . Pozostał lekki niedosyt...

Ostatnia część trylogii o komisarzu Unai nie przypadła mi do gustu. Historia była ciekawa , fakt , ale jak dla mnie za dużo starożytnych nazwisk , nazw ulic . Łatwo można się pogubić . Historia zapisana w kronice zawładnęła całą powieścią. Zabrakło mi wyjaśnienia kilku wątków , np. przyszłości Alvara i Esti , związku Alby i Krakena . Pozostał lekki niedosyt...

"Władcy czasu" odczekała swoje na regale. Jako zwieńczenie historii Krakena, oczekiwałam od niej wiele. Niestety trochę się przeliczyłam. Nie jest tak, że całkowicie mnie rozczarowała, ponieważ pomysł na kolejne zagadkowe śledztwo był dopracowany, a połączenie teraźniejszości z przeszłością na tle historycznym było tym co lubię w literaturze.

Akcja tutaj toczy się stopniowo, gdyż z każdą tajemnicą i tym samym zwiększeniem zainteresowania, wiąże się niestety mozolne i momentami nudne prowadzenie całej sprawy. Niekiedy miałam wrażenie, że sam inspektor nie ma już pomysłu na siebie ani na otaczające go wydarzenia, a ja czytam niektóre fragmenty po raz kolejny. Stąd dużo tutaj niepotrzebnych momentów, które nie dadaly nic poza większą ilością treści, nawet jako podkreślenie życia osobistego nie znaczyły zbyt wiele.

Finał to coś co powinno być wisienką na torcie, okazał się gorzkim robaczkiem. Nie odczułam żadnej większej emocji przy zakończeniu, po zamknięciu ostatniego tomu odczułam ulgę, że ją skończyłam.

"Władcy czasu" odczekała swoje na regale. Jako zwieńczenie historii Krakena, oczekiwałam od niej wiele. Niestety trochę się przeliczyłam. Nie jest tak, że całkowicie mnie rozczarowała, ponieważ pomysł na kolejne zagadkowe śledztwo był dopracowany, a połączenie teraźniejszości z przeszłością na tle historycznym było tym co lubię w literaturze.

Akcja tutaj toczy się...

Trochę nie dowierzam, że w końcu skończyłam tą trylogię, bo długo krążyłam wokół tej książki, żeby ją w ogóle zacząć i trochę kręciłam na lektora, bo nie przepadam za głosem Adama Baumana, ale w końcu tu jesteśmy! Uturi tworzy powieści, które kompletnie nie trafiają w moją strefę komfortu, a która pokochałam od pierwszego tomu i kocham do dziś 0 wielowątkowa, wielowarstwowa, dość powolna w swoim tempie, ale zdaje się, że każde słowo i każdy krok ma tu znaczenie dla całości. To nie jest typ historii, którą posłuchacie w biegu, ona potrzebuje ciszy i spokoju, pełnego skupienia, dlatego długo czekała na swoją kolej i na wolniejsze dni. Zakończenie trylogii, choć początek był trudny, bo nie mogłam się wgryźć, pozostawiło mnie w pełnym zadowoleniu, bo to nie tylko wciągająca opowieść, ale też idealnie dopracowane zakończenie.

Trochę nie dowierzam, że w końcu skończyłam tą trylogię, bo długo krążyłam wokół tej książki, żeby ją w ogóle zacząć i trochę kręciłam na lektora, bo nie przepadam za głosem Adama Baumana, ale w końcu tu jesteśmy! Uturi tworzy powieści, które kompletnie nie trafiają w moją strefę komfortu, a która pokochałam od pierwszego tomu i kocham do dziś 0 wielowątkowa,...

trzecia i najlepsza część. dzieje się od pierwszych stron. i co wydawałoby się przewidywalne okazuje się jednak inne, zaskakujące. polecam całą trylogię.

trzecia i najlepsza część. dzieje się od pierwszych stron. i co wydawałoby się przewidywalne okazuje się jednak inne, zaskakujące. polecam całą trylogię.

Świetnie zakończenie trylogii "Białego miasta".
Intryga ciekawsza niż w drugiej części, ale myślę, że nie pobija pierwszej. Dwa przenikające się narracje, dwie historie, które toczą się równolegle i wzajemnie uzupełniają. Obie historie mnie wciągnęły. Bohaterowie byli nieprzewidywalni, nie odgadłam zakończenia.
Bardzo żałuję, że już więcej o Krakenie nie przeczytam.

Uwielbiam tę serię!
Szkoda, że autorka nic więcej na razie nie napisała.

Świetnie zakończenie trylogii "Białego miasta".
Intryga ciekawsza niż w drugiej części, ale myślę, że nie pobija pierwszej. Dwa przenikające się narracje, dwie historie, które toczą się równolegle i wzajemnie uzupełniają. Obie historie mnie wciągnęły. Bohaterowie byli nieprzewidywalni, nie odgadłam zakończenia.
Bardzo żałuję, że już więcej o Krakenie nie...

Nie da się wystawić innej oceny -najlepsza z serii ! Rewelacja ciężko było się oderwać.

Nie da się wystawić innej oceny -najlepsza z serii ! Rewelacja ciężko było się oderwać.

Jest przyzwoicie. Zagadka kryminalna, choć siłą rzeczy wybijająca się na pierwszy plan fabularny, jest mało istotna w samym odbiorze książki. Tutaj raczej chłonie się klimat, sposób narracji, tło historyczne i fabularne, a kryminał idzie obok. Dlatego właśnie uważam, że jest przyzwoicie - bo sama zagadka znowuż przeciętna (jak i w poprzednich tomach),a tło całości - bardzo przyjemne w odbiorze.

Jest przyzwoicie. Zagadka kryminalna, choć siłą rzeczy wybijająca się na pierwszy plan fabularny, jest mało istotna w samym odbiorze książki. Tutaj raczej chłonie się klimat, sposób narracji, tło historyczne i fabularne, a kryminał idzie obok. Dlatego właśnie uważam, że jest przyzwoicie - bo sama zagadka znowuż przeciętna (jak i w poprzednich tomach),a tło całości - bardzo...

Podobnie jsk w poprzednich częściach mamy dwie historie- współczesną i zaprzeszłą, które w jakiś sposób wiążą się ze sobą. Dla mnie zwłaszcza ta średniowieczna była wciągająca. Poza tym cóż, mamy zakończenie serii, co dla jej miłośników może być bolesne. Z drugiej strony "trzeba wiedzieć, kiedy ze sceny zejść"- w przypadku książek zawsze wolę niedosyt niż przesyt i tu się udało.

Podobnie jsk w poprzednich częściach mamy dwie historie- współczesną i zaprzeszłą, które w jakiś sposób wiążą się ze sobą. Dla mnie zwłaszcza ta średniowieczna była wciągająca. Poza tym cóż, mamy zakończenie serii, co dla jej miłośników może być bolesne. Z drugiej strony "trzeba wiedzieć, kiedy ze sceny zejść"- w przypadku książek zawsze wolę niedosyt niż przesyt i tu się...